Onlangs maakte ik op de markt in Voorhout een grap mee.
Het ging om niks en draaide zomaar uit op een grap over homo’s.
Niet heel vervelend,
ook vast niet bedoeld als een beschadiging van wie dan ook,
maar gewoon een grap die als vanzelf ontstaat over homo’s.
Daar maken mensen nou eenmaal graag en gemakkelijk grappen over.
Het is zo gewoon dat je een speciale reden moet hebben om de pijn ervan mee te maken.
Ik ervoer het zelf in een flits:
zo makkelijk maken mensen grappen ook over mijn kind.
Gelukkig maar dat morgen,
op ‘Coming Out Day’,
de regenboogvlag wappert in Teylingen.
Ook op het plein waar die markt is op vrijdag.
Dus als die vlag een klein weekje blijft hangen
zullen alle marktkooplieden in het vervolg weten hoe het hoort.
Eerlijk gezegd weet ik niet zo goed of het veel resultaat heeft.
Ik geloof dat ik ook niet zo snel aktie zou ondernemen
om zo’n vlag te laten wapperen.
En toch ben ik blij dat die vlag er komt.
En ik ben trots op de fractie van de ChristenUnie,
die dit niet heeft tegen gehouden.
In het verslag in het Leids Dagblad over de vergadering waar dit besloten werd lees ik:
“Als een van de weinige christelijke partijen in het land, is de Teylingse afdeling van de CU niet tegen het wapperen van de –regenboog, AB- vlag”.
Ik hoop van harte dat dat te pessimistisch is.
Want ook al geloof ik niet zo erg in deze vlag,
ik ben wel overtuigd van de negatieve impact
van het verzet tegen zo’n symbolische aktie in de gemeente politiek.
Bij protesten tegen die vlag
en tegenstemmen op de relevante vergaderingen,
komt er een negatieve impuls vrij.
Ik kan me zomaar voorstellen dat
jonge meiden en jongens thuis gesprekken opvangen
waarin negatief gesproken wordt over dat ‘idiote gedoe met die vlag’.
Je kan je helaas ook zomaar voorstellen,
dat de sfeer dan meteen ook uitermate afwijzend is tegenover homoseksuelen
en dat die meiden en jongens in hun eigen huis onderduiken.
Het is ook voorstelbaar dat zo’n onderwerp
op christelijke scholen wordt gebruikt in de lessen maatschappijleer
en ook hoe makkelijk het dan is om de rijen te sluiten
tegen zo’n symbolisch vlaggetje.
Dan vind ik het een geweldig besluit van de CU om niet tegen te stemmen
en om daarbij een positieve uitleg te geven over het zien van kwetsbare groepen.
Zie voor meer hierover de website van de CU Teylingen.
Ik gun het iedereen in de achterban van de CU,
om op een veilige manier bezig te zijn met de vragen naar de eigen identiteit.
Want de maatschappij waarin wij leven is als onveilig genoeg
en dat wordt echt niet minder na het vlaggen op 11 oktober.